Cevap: Yevm-i şekde niyet, birkaç nevdir: Yevm-i şekde, Ramazana niyet etmek yahut başka vacibe niyet eylemek, yahut Ramazan ise, Ramazan orucu diye, Ramazan değil ise, nafileye veya gayr-ı vacibe niyet etmek kerahet ile câizdir. Diğer bir nev kerahetsiz câizdir. O da mutlak oruca niyet etmek, yahut Şabana, yani nafile oruca diye niyet etmek. (Yevm-i şek, şüpheli gün demektir. Havanın bulutlu olup, Ramazan ayı hilalinin görülmemesi sebebiyle Şâbân ayının otuzuncu günü mü, yoksa Ramazan-ı şerîfin ilk günü mü olduğu bilinmeyen, Şabanın yirmi dokuzundan sonra gelen gün demektir.)
Bir kimse Ramazan ise, niyet ettim, değil ise, niyetsizim dese, böyle niyet ederek oruç tutmak, hiç câiz değildir.
Ve dahi bir kimse, Ramazanda, fecre, yani tan yerinin ağarmasına kadar oruca niyet etmese ve öğleden önce yese, İmâm-ı a’zama göre kefaret lâzım gelmez. İmâmeyn katında, kefaret lâzım gelir. Çünkü, niyet edip, oruç tutması mümkün olduğu hâlde yemiştir. Ve eğer, öğleden sonra yese, -ittifakla- kefaret lâzım gelmez. (İslâm Âhlâkı s. 303)
